অভিষেক পাত্ৰ বা পীতম

শিৱ অভিষেকে এজন ভক্তক উপকৃত কৰে যে এই প্ৰক্ৰিয়াই ভক্তক সকলো সীমাবদ্ধতা, নেতিবাচকতা, সংজ্ঞাৰ পৰা পৰিষ্কাৰ কৰে। প্ৰতিটো অভিষেকে উপাসকক আত্মাৰ ওচৰলৈ লৈ যায় আৰু পৰমাত্মাৰ সৈতে তেওঁৰ মিলন উপলব্ধি কৰে। পৰমাত্মাৰ পৰা আত্মাৰ বিচ্ছেদেই সকলো দুখ-কষ্টৰ কাৰণ। শিৱ অভিষেকৰ প্ৰতিটো বস্তুৱেই গভীৰ অৰ্থ বহন কৰে। গাখীৰ – দীৰ্ঘায়ুৰ উপকাৰ প্ৰদান কৰি ই পুষ্টিৰ সূচনা কৰে। ইতিবাচক চিন্তা আৰু জ্ঞানেৰে আমাৰ চেতনাক লালন-পালন কৰি ই আমাক আধ্যাত্মিকভাৱে শক্তিশালী কৰি তোলে মৌ – জীৱনৰ পৰা দুখ আৰু সমস্যা আঁতৰোৱাত সহায় কৰা, ই অতীতৰ যন্ত্ৰণাদায়ক স্মৃতিবোৰ মচি পেলাবলৈ প্ৰয়োজনীয় মধুৰতাক সূচায়। ভাস্ম – প্ৰকৃত আত্মাক উপলব্ধি কৰিবলৈ বস্তু জগতৰ পৰা বিচ্ছিন্নতা আনে চন্দন – নিজকে শুদ্ধ কৰা আৰু ঐশ্বৰিক সুগন্ধিৰে নিজকে ভৰাই তোলাৰ অৰ্থ দৈ – জীৱনৰ সুন্দৰ অভিজ্ঞতাবোৰ সংৰক্ষণ আৰু লালন-পালন কৰিবলৈ শিল্পক বুজায় ঘিউ – মোক্ষ লাভ কৰাত সহায় কৰে, আমাক সোঁৱৰাই দিয়ে যে এজনৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ লক্ষ্য হৈছে আত্মা/আত্মাক উপলব্ধি কৰা। হলুদ – নিৰাময়ত সহায় কৰে আৰু নেতিবাচক চিন্তাৰ দ্বাৰা অপ্ৰভাৱিত হৈ থাকিবলৈ বজাই ৰখা প্ৰয়োজনীয় সুৰক্ষা বা ঢালক বুজায়। জিংগেলি অইল – জ্ঞান প্ৰদান কৰিবলৈ জনাজাত, ই নতুন অভিজ্ঞতা আৰু জ্ঞানৰ বাবে মুকলি হৈ থাকিবলৈ প্ৰয়োজনীয় নমনীয়তাক সূচায়। ধতুৰা – পৃথিৱীয়ে নিক্ষেপ কৰা নেতিবাচকতাক শোষণ কৰাৰ ক্ষমতাক বুজায় বেল পাত্ৰ – তিনি গুণ- সত্ত্ব, ৰজ আৰু তম সমৰ্পণক বুজায় নাৰিকল – শৰীৰ, মন আৰু ইন্দ্ৰিয়ৰ শুদ্ধিকৰণক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে।

ধৰ্মীয় ৰীতি-নীতি কৰি অভিষেক পাত্ৰৰ যত্ন?

পাত্ৰটোৰ জিলিকনি আঁতৰাই পেলাব পৰা কঠোৰ ৰাসায়নিক পদাৰ্থ ব্যৱহাৰ নকৰিব। সূৰ্যৰ পোহৰৰ পৰা আঁতৰত শুকান ঠাইত ৰাখিব যাতে কলংক নহয়।